#43#

ΝΑ ΚΥΛΙΣΤΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ
ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΟΜΑΞΕΙΣ ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ
ΝΑ ΤΕΜΑΧΙΣΕΙΣ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ
ΚΑΘΩΣ ΒΟΥΛΙΑΖΕΙΣ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

ΝΑ ΠΑΡΑΒΓΟΥΜΕ ΣΤΟ ΤΡΕΞΙΜΟ
ΕΚΕΙ ΠΟΥ Η ΑΝΑΣΑ ΣΟΥ ΚΟΒΕΤΑΙ
ΚΑΙ ΕΝΑ ΙΣΤΟ ΝΑ ΥΦΑΝΟΥΜΕ
ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ
ΠΟΥ ΠΑΝΩ ΕΚΕΙ ΘΑ ΧΟΡΕΥΟΥΜΕ
ΟΛΟΙ ΣΕ ΕΚΣΤΑΣΗ ΘΑ ΜΑΣΤΕ
ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΕΚΕΙ ΘΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ
ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ ΣΑΝ ΑΛΛΟΤΕ

ΝΑ ΤΥΛΙΧΤΟΥΜΕ ΜΕ ΧΡΩΜΑΤΑ
ΠΟΥ ΒΓΑΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΑΠ ΤΟ ΜΑΥΡΟ
ΟΛΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ
Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΑΝΑΓΛΥΦΟ
ΠΟΥ ΠΑΝΩ ΕΚΕΙ ΘΑ ΟΥΡΛΙΑΖΟΥΜΕ
ΠΟΣΟ ΗΡΩΙΚΑ ΗΤΤΗΘΗΚΑΜΕ
ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΜΕΤΕΩΡΟ
ΜΕ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ

#42#

Έχεις μαζέψει τα λουσμένα σεντόνια σου
τα σκονισμένα απο απροθυμία έπιπλα σου
και έχεις ξηλώσει τις ραμμένες σου ανάγκες
απο του καναπέ τα μαξιλάρια...
Απρόσεχτα έχεις καλύψει με αδιάφορες ισορροπίες
σχισμές και χαραμάδες στον τοίχο σου…
Ξέρεις πως τώρα πια τρούφες γλυκές και σαντιγές δεν θα σε περιμένουν
ούτε μουσικές καρναβαλικές ...μοναδικά του κόσμου αρώματα
γλάστρες με δυόσμο και πρεβάζια με θάλασσα...
Μόνο αλάτι και νερό ,αίμα και αμμωνία
Τώρα που πια δεν πλέεις ατάραχος στον αφρό της σκέψης σου
το πώμα μονος να τραβήξεις.