#62#

Θαυμάστε το, θαυμάστε ένα οικοδόμημα στηριζόμενο πάνω σε θεμέλια αδικίας , υψωμένο από αβοήθητα κορμιά στοιβαγμένα. Με ορόφους βαθμιαίας αλλοτρίωσης, προβοκατόρικης θέας παράθυρα, πόρτες που κωφεύουν και αδιέξοδες εξόδους κινδύνου… Τρανό όσο και ο φόβος που δεσπόζει στην κορυφή του. Θαυμάστε το, θαυμάστε το να καταρρέει επάνω μας…

#61#

Όταν οξυγονώνεται μία σκέψη συρρικνωνεται, γιατί καλείται να διεκδικήσει μία αυτονομία αποκομμένη από την ασφάλεια των παράπλευρων εκδοχών...