#65#

Είναι γιατί το κύμα που προκαλεί η βάρκα στην στεριά , δεν μας ταράζει, μόνο για λίγο μας ταρακουνά και ύστερα πάλι κολυμπάμε αμέριμνοι σε μια πορτοκαλί θάλασσα. Η ζέστη που του καίει τα χείλη και τα ρουθούνια του, είναι η ζέστη που κάτω από τον ήλιο απολαμβάνουμε. Είναι γιατί η σκηνή που κοιμάται, στημένη στην επιφάνεια της γης, δεν μπορεί να φτάσει ούτε λίγο τα θεμέλια των σπιτιών μας, να μας ταράξει τα όνειρα. Είναι που η παρουσία του, χαλάει την αισθητική μας, και αν σε μία άκρη τον απομονώσουμε, δεν θα τον βλέπουμε, και αν δεν τον βλέπουμε ,δεν θα υπάρχει. Είναι που αυτός δεν είναι το ίδιο, είναι κάτι άλλο, μακρινό,ξένο καιτελοσπάντων, είναι γιατί κάτι τέτοιο, δεν θα μπορούσε να συμβεί ποτέ σ΄εμάς.